σακοθέσιο

το, Ν

ναυτ. ικρίωμα, συνήθως από σίδερο, διαιρεμένο σε επάλληλες σειρές τετραπλευρικών θηκών, όπου τοποθετούνται οι σάκοι τών ναυτών.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σάκ(κ)ος + -θέσιο (< -θέτης < τίθημι), πρβλ. σηματο-θέσιο].